Kontekst atela

Atel ujawnia się tylko w kontekście – nigdy sam. Bez otoczenia jest niezauważalny. Pojawia się w systemach zdominowanych przez sprzeczne lub niepełne informacje. W takich warunkach nie wnosi nowej treści, ale zmienia odczyt istniejącej.

W analizie kontekstowej atel traktowany jest jako wskaźnik obecności semantycznej w strukturze nieaktywnej. Jego występowanie wskazuje na to, że dane środowisko systemowe generuje odpowiedź nie poprzez znaczenie, lecz poprzez układ otoczenia. Brak reakcji nie oznacza braku sygnału – lecz obecność w kontekście warunkującym interpretację.